تمارین ششم

1) مجوع مقادیر لیست با استفاده از تابع بازگشتی:

 

def summ(li : list) -> int:
    return sum(li)

numbers = [1, 2, 3, 4, 5]

print(summ(numbers))

2) محاسبه تابع با استغاده تابع بازگشتی:

import math

def fac(n, r:int) ->float:
    if r == 0 and n == 0:
        raise ZeroDivisionError
    elif r > n:
        raise Exception
    else:
        s = math.factorial(n)
        m = math.factorial(r)
        p = math.factorial(n  - r)
        return s / m * p

print(fac(6, 5))

3) تقسیم دو عدد صحیح با استغاده تابع بازگشتی:

def divide(num1 , num2):
    return num1 / num2

print(divide(10, 5))

4) تمام زیرمحموعه های یک مجموعه: 

 

def powerset(s):
    x = len(s)
    masks = [1 << i for i in range(x)]
    for i in range(1 << x):
        yield [ss for mask, ss in zip(masks, s) if i & mask]


print(list(powerset([4, 5, 6])))

تمرین پنجم

1) نمایش عدد مقوب:

 

 

 

 

 

2) نمرات درس انگلیسی:

 

 

 

 

3) بازی دو نفره:

 

 

 

 

 

4) تعداد ارقام زوج:

 

 

 

 

 

 

5) عدد آینه ای:

 

 

 

 

 

 

پورت sata چیست؟ و چه کاربردی در انتقال داده ها دارد؟

 

 

از آنجا که امروزه افراد برای دستیابی به سرعت بیشتر برای ذخیره سازی اطلاعات از درایورهای SSD استفاده می کنند اما همچنان بسیاری از سیستم ها از پورت sata پشتیبانی می کنند. پورت sata مخفف عبارت Serial Advanced Technology Attachment و به معنای تکنولوژی ارتباطی پیشرفته است که برای برقراری ارتباط ابزارهای ذخیره سازی داده ها از قبیل دیسک سخت و درایو نوری به گذرگاه میزبان می باشد.

پورت sata یک استاندارد IDE مخفف عبارت Integrated Drive Electronics می باشد که توسط کابل ها و کانکتورها به دستگاه  های ذخیره سازی اطلاعات و از طرف دیگر به مادربرد وصل می شوند و امکان انتقال اطلاعات و داده ها را فراهم می کند.

منظور از دستگاه های ذخیره سازی اطلاعات می توان به Hard disk ها، CD drives و DVD drive ها اشاره کرد. این نوع دستگاه های ذخیره سازی اطلاعات توسط کابل sata به مادربرد وصل می شوند و انتقال اطلاعات و داده ها را انجام می دهند. لازم به ذکر است که پروتکل sata از مجموعه دستورات ATA استفاده می کند. حال ممکن است برایتان سوال پیش آید که اسلات sata چیست؟ اسلات sata برای اتصال کابل sata به motherboard استفاده می شود که این کابل را می توان همراه هارد یا درایو CD و DVD پیدا کرد.

ویژگی های پورت ساتا

ویژگی های پورت sata عبارتند از:

• اتصال گرم (hot-Plug): پس از وصل کردن دستگاه از طریق پورت sata به صورت عادی کار می کند که بسته به سیستم عامل و host ممکن است ابتدا طوری تنظیم گردد که داغ شود. بر خلاف PATA هر دو پورت sata و esata از طریق طراحی اتصال گرم پشتیبانی می کنند اما با این حال این ویژگی به پشتیبانی مناسب در host، دستگاه (درایو) و سطح سیستم عامل نیاز دارد. به طور کلی دستگاه های sata نیازهای اتصال گرم دستگاه را برآورده می کنند و بیشتر آداپتورهای میزبان sata از این عملکرد پشتیبانی می کنند. برای eSATa اتصال گرم فقط در حالت AHCI پشتیبانی می شود و حالت IDE از اتصال گرم پشتیبانی نمی کند.
• یکی دیگر ویژگی های پورت sata، رابط کنترل پیشرفته میزبان(Advanced Host Controller Interface) و یا AHCI می باشد که یک رابط کنترل کننده میزبان باز می باشد که توسط اینتل منتشر و استفاده می شود که به استاندارد de facto تبدیل شده است و این امکان را برای کاربر فراهم می کند تا از ویژگی های پیشرفته sata مانند hot-plug و صف فرمان NCQ استفاده کند. لازم به ذکر است که اگر AHCI توسط مادربرد و چیپست فعال نباشد ، کنترلرهای SATA معمولا در حالت IDE عمل شبیه سازی را انجام می دهند که اجازه نمی دهد تا به ویژگی های دستگاه که توسط ATA پشتیبانی نمی شود. درایورهای دستگاه ویندوز که دارای عنوان SATA  هستند، اغلب در حالت شبیه سازی IDE کار می کنند، مگر اینکه صریحاً اعلام کنند که آنها در حالت AHCI  می باشند و یا در حالت RAID یا حالت ارائه شده توسط یک درایور و مجموعه فرمان اختصاصی که اجازه دسترسی به ویژگی های پیشرفته SATA را قبل از AHCI داده است. نسخه های مدرن مایکروسافت ویندوز، Mac OS X ، FreeBSD ، لینوکس با نسخه 2.6.19 به بعد و همچنین Solaris و OpenSolaris ، از AHCI پشتیبانی می کنند اما سیستم عامل های قبلی مانند ویندوز XP این کار را انجام نمی دهند.

  ورژن های پورت ساتا

  ورژن های ویرایش شده پورت sata معمولا با یک خط تیره و به دنبال آن اعداد رومی تعیین می شوند، به عنوان مثال. “SATA-III” برای جلوگیری از سردرگمی همیشه مثلا به صورت SATA 6 Gbit / s نمایش داده می شوند. به طور کلی ورژن های پورت sata به شرح زیر می باشد:

• Sata 1: اولین ورژن پورت sata می باشد که سرعت و پهنای باند به ترتیب 5 Gb/s و 150 MB/s است.
• Sata 2: در این ورژن تکنیک صف بندی NCQ به sata اضافه شد که منجر به افزایش سرعت اجرای دستورات می شود و سرعت و پهنای باند این ورژن به ترتیب 3 Gb/s و 300 MB/s است.
• Sata 3 : در این ورژن علاوه بر تغییرات جزیی در تکنیک صف بندی، تغییر اصلی این ورژن نسبت به ورژن قبلی سرعت انتقال اطلاعات می باشد که معادل 6 Gb/s و پهنای باند نیز 600 MB/s است.

تفاوت بین پورت sata و IDE

عملکرد هر دو پورت ساتا و IDE شبیه به یکدیگر می باشد اما در این قسمت قصد داریم تفاوت های بین پورت ساتا و IDE  را بیان کنیم که عبارتند از:

لازم است بدانید که IDE ورژن قدیمی تر از پورت ساتا است که پورت ساتا ساده تر و راحت می باشد و پیچیدگی کمتری دارد.

کابل های IDE معمولا دارای 40 پین می باشند که می توانند به 2 درایو وصل شوند در حالی کابل های sata، 7 پین دارند و تنها امکان اتصال به 1 درایو وجود دارد.

رابط IDE به طور موازی ولی رابط sata به طور سریال (پشت سر هم) اجرا می شود که سریع تر است.

Sata از فناوری های جدیدتری استفاده می کند و می تواند اطلاعات را با سرعت بالاتری انتقال دهد. به طوری که سرعت انتقال داده در sata، 150 Mbps می باشد در حالی سرعت انتقال اطلاعات در IDE، تنها 33 MBps است.

CPU-Z

CPU:

 

 

Main-Board: 

 

 

 

Graphic:

 

 

 

RAM:

 

 

 

Back End

 

 

Back End چیست

اگر بخواهیم به سوال Back End چیست پاسخ دهیم، در مرحله‌ی اول خیلی خوب است که به دنبال معنی واژه‌ی Back در دیکشنری باشیم. در فست دیک، واژه‌ی Back اینگونه معنا شده است:

Back: عقب، پشت (بدن)، پس، عقبی، گذشته، پشتی، پشتی کنندگان، تکیه گاه، به عقب، درعقب، برگشت (و…)

همانطور که میبینید، یکی از اصلی ترین معانی واژه‌ی Back، پشت می‌باشد. و دقیقا این معنی با کاری که برنامه نویسی اند میکند ارتباط دارد.

وقتی از برنامه نویسی بک اند صحبت میکنیم، منظورمان تمام آن کارهایی است که در پشت صحنه انجام میشود و کاربر آن‌ها را نمیبیند.

ما در تعریف طراحی/برنامه نویسی فراند اند گفتیم:

طراحی یا کدنویسی هر آن چیزی که مربوط به جلوی وبسایت میشود. در واقع یک طراح وب یا یک Front End Developer، کسی است که چیزی را طراحی میکند کاربر آنرا میبیند.

اما برنامه نویسی بک اند (Back End)،‌ دقیقا آن سوی ماجرا قرار دارد. اگر بخواهیم به سوال Back End چیست خیلی ساده پاسخ دهیم، میتوانیم بگوییم:

برنامه نویسی بک اند (Back End) مربوط به کدنویسی و برنامه نویسی هر آن چیزی است که کاربر آن را مشاهده نمیکند و مربوط به کارهای پشت صحنه وب سایت است. برای مثال وقتی که یک وبسایت، مقالات را از دیتابیس دریافت میکند، یک امر مربوط به بک اند است. وظیفه‌ی یک برنامه نویس بک اند، برنامه نویسی چیزهایی است که هسته اصلی یک وبسایت هستند و کاربر کدهای آن‌را بصورت مستقیم مشاهده نمیکند.

مقایسه با فرانت اند

یک نکته‌ی خیلی جالب در تفاوت برنامه نویسی فرانت اند (Front End) و برنامه نویسی بک اند (Back End) وجود دارد. و آن هم نمایان بودن یا نبودن کدهای آن برای کاربران سایت شماست.

وقتی که شما در حال طراحی وب با تکنولوژی هایی مثل HTML, CSS, Javascript و… هستید، تمام کدهایی که نوشتید را کاربر میتواند به راحتی ببیند. زیرا آن کدها مربوط به کاربر هستند و به آن‌ها دسترسی مستقیم دارد.

اما وقتی شما در حال کدنویسی بک اند هستید و مثلا با زبانی مثل PHP کد نویسی میکنید، کاربر هیچ وقت هیچ دسترسی ای نمیتواند به کدهای شما داشته باشد. به این دلیل که این کدها سمت سرور پردازش و اجرا میشوند و کاربر به هیچ وجه نمیتواند آن‌ها را ببیند،‌ بلکه فقط نتیجه‌ای که ایجاد میکنند را مشاهده میکند.

مهارت‌های یک برنامه نویس Back End چیست

برای تبدیل شدن به یک برنامه نویس بک اند، شما باید مهارت‌های زیادی داشته باشید. در آینده حتما لیستی از مهارت‌هایی که برای تبدیل شدن به یک برنامه نویس بک اند حرفه‌ای به آن نیاز دارید را منتشر میکنیم. اما اگر بخواهیم بصورت خلاصه این مهارت‌ها را لیست کنیم، میتوانیم به موارد زیر اشاره کنیم:

زبان برنامه نویسی سمت سرور

برای برنامه نویسی سمت سرور یا برنامه نویسی بک اند، اولین چیزی که نیاز دارید، یک زبان برنامه نویسی‌ای است که سمت سرور اجرا شود. برای مثال زبانی مثل PHP یک زبان برنامه نویسی Back End است که باید روی سرور اجرا شود. پر در اولین قدم شما به یک زبان برنامه نویسی نیاز دارید.

پایگاه داده

دومین چیزی که حتما و قطعا به آن نیاز دارید، پیدا کردن تسلط به یک دیتابیس یا پایگاه داده است.

میتوان گفت که اصلی ترین کار زبان های برنامه نویسی سمت سرور، توانایی ارتباط برقرار کردن آن‌ها با دیتابیس است.

وقتی شما به دیتابیس مسلط باشید و بتوانید با استفاده از زبان برنامه نویسی‌تان به دیتابیس وصل شوید، میتوانید به سرویس‌های آنلاین‌تان قدرت فوق العاده‌ای بدهید و از مزیت‌های فوق العاده‌ی دیتابیس استفاده کنید.

مباحث پیشرفته زبان برنامه نویسی

یکی از مباحثی که براش شما بسیار مفید خواهد بود، استفاده قابلیت‌های حرفه‌ای زبان برنامه نویسی‌تان است. به این معنا که بتوانید با آن زبان برنامه نویسی که کار میکنید، کدهای حرفه‌ای و پیشرفته‌ای بنویسید. هرچقدر کدی که مینویسید بهتر و حرفه‌ای و تمیزتر باشد، بازدهی کد شما بالاتر میرود و در نهایت سرویس آنلاین قوی تر و سریع‌تری خواهید داشت.

برای مثال در برنامه نویسی PHP،‌ شما اگر بتوانید کدتان را به شیوه‌ی شی گرایی (Object Oriented) بنویسید، کد شما میتواند خیلی تمیزتر، سریع‌تر و حرفه‌ای تر باشد.

توانایی حل مسئله

وقتی در خصوص برنامه نویسی سمت سرور یا Back End  صحبت میکنیم، یکی از چیزهایی که برای شما ضروری است،‌توانایی حل مسئله و داشتن یک ذهن تحلیل‌گر است.

داشتن ذهن تحلیلگر، یکی از مهم‌ترین ویژگی هایی است که هر برنامه نویسی باید از آن بهره ببرد.

سوال پرسیدن

یکی دیگر از مهارت‌هایی که شما به عنوان یک برنامه نویس به آن نیاز دارید، توانایی سوال پرسیدن و راهنمایی گرفتن از دیگران است.

قطعا شما در مسیر برنامه نویسی به سوالات و مشکلاتی برخواهید خورد و باید آن‌ها را حل کنید و برای اینکار نیاز دارید که از دیگران راهنمایی بگیرید. در واقع شما باید بتوانید خوب سوال بپرسید و سوال خوب بپرسید.

 

منبع : https://virgool.io/@yadify/back-end-%DA%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA-%D9%88-%D8%A8%D9%87-%DA%86%D9%87-%DA%A9%D8%B3%DB%8C-%D8%A8%D8%B1%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D9%86%D9%88%DB%8C%D8%B3-%D8%A8%DA%A9-%D8%A7%D9%86%D8%AF-%D9%85%DB%8C%DA%AF%D9%88%DB%8C%D9%86%D8%AF-na6jmuufi6d9

Front End

 

 

 

فرانت اند یا Front End، به بخش قابل مشاهده‌ی یک وب سایت یا نرم افزار توسط کاربران می‌گویند. فرانت اند، کدهای غیر قابل فهم برای کاربران را در قالب ظاهری گرافیکی و بصری به آن‌ها نمایش می‌دهد تا بتوانند به راحتی از بخش‌های مختلف سایت استفاده کنند. در این بخش، فرم‌های ورودی اطلاعات، صداها، تصاویر، ویدئوها و به صورت کلی هر چیز دیگری که برای کاربر قابل درک باشد، قرار می‌گیرد.

فرانت اند به دو بخش اصلی طراحی و توسعه رابط کاربری تقسیم می‌شود. در بخش طراحی، طراحان با نرم افزارهای گرافیکی مانند فتوشاپ، ادوبی ایکس دی، فیگما و... ظاهر سایت را طراحی می‌کنند. اما بخش توسعه‌ی رابط کاربری مربوط به پیاده سازی ظاهر سایت در قالب کدهای HTML ،CSS و جاوا اسکریپت است. بخش قابل مشاهده‌ سایت برای کاربران در سمت فرانت را سمت کاربر یا Client Side می‌نامند. بنابراین کدهای نوشته شده در سمت فرانت اند، در مرورگر کاربر پردازش و اجرا می‌شوند. یعنی کاربر به راحتی به این کدها دسترسی مستقیم دارد و می‌تواند آن‌ها را مشاهده کند. فرانت اند با بخش بک اند (Backend) در ارتباط مستقیم است و بر روی تجربه کاربران هنگام استفاده از محصول تاثیر بسیاری می‌گذارد.

 

زبان‌های برنامه نویسی Front end کدامند؟

امروزه می‌توانید با زبان‌های برنامه نویسی زیادی در حوزه‌ی فرانت اند کدنویسی کنید، اما سه زبان مهم و اصلی که برای هر برنامه نویس فرانت اند واجب هستند، HTML و CSS و جاوا اسکریپت می‌باشد. با گذر زمان هر یک از این سه مورد در قالب زبان‌های جدیدی شامل نسخه‌های مختلف شدند. برای مثال تایپ اسکریپت به عنوان یک نسخه‌ی بهبود یافته از جاوا اسکریپت به وجود آمد و از آن هنگام کدنویسی با برخی فریمورک‌ها مانند انگولار استفاده می‌شود.

برای برنامه نویسی فرانت اند به چه مهارت هایی نیاز داریم؟

یادگیری زبان‌های برنامه نویسی HTML ،CSS و جاوا اسکریپت

 

اگر می‌خواهید به یک توسعه دهنده Front-End تبدیل شوید، در مرحله اول باید بتوانید به صورت حرفه‌ای با HTML ، CSS و JavaScript کدنویسی کنید. کدنویسی فرانت اند، نسبت به سایر حوزه‌های برنامه نویسی آسان‌تر است و منابع زیادی در اینترنت وجود دارند تا روند یادگیری را سریع‌تر کنند. علاوه بر آن، برای هر مشکلی که به آن برخورد می‌کنید، یک راه حل در انجمن‌های پرسش و پاسخ پیدا می‌شود.

 

آشنایی با کتابخانه‌ها و فریمورک‌های فرانت اند Javascript

 

به دلیل استانداردهای زبان برنامه نویسی جاوا اسکریپت، می‌توان با آن پیاده سازی‌های متنوعی را انجام داد. به همین دلیل هرازگاهی یک فریمورک‌ جدید و سفارشی به مجموعه فریمورک‌های جاوا اسکریپت اضافه می‌شود. فریمورک‌های جاوا اسکریپت امکانات بسیار زیاد و پیشرفته‌ای را در اختیار طراحان فرانت اند قرار می‌دهند. از جمله این فریمورک‌ها می‌توان به Vu.js، Angular و... اشاره کرد.

 

آشنایی با اصول طراحی واکنش‌گرا

 

یک رابط کاربری استاندارد باید به گونه‌ای باشد که در دستگاه‌ها و پلتفرم‌های مختلف، عملکرد اپلیکیشن را دچار اختلال نکند. پس باید بتواند متناسب با نوع دستگاهی که در حال اجرای آن است، واکنش مناسب نشان دهد. اگر رابط کاربری به درستی طراحی نشود، ارزش سایت یا برنامه را از بین می‌برد و کاربر با محصول شما کار نمی‌کند.

 

یادگیری نرم افزارهای گرافیکی مانند فتوشاپ

 

تصور کنید می‌خواهید یک صفحه‌ی وب را پیاده سازی کنید که پیچیدگی المان‌های آن بالا است. در این حالت بهتر است که قبل از شروع کدنویسی طرح آن را با فتوشاپ ترسیم کرده و بعد از موافقت اعضای تیم آن را پیاده سازی کنید. نرم افزارهای گرافیکی مانند Adobe xd، Figma و... در بیشتر مراحل طراحی یک رابط کاربری توسط طراحان فرانت مورد استفاده قرار می‌گیرند. پس یادگیری حداقل یکی از آن‌ها برای برنامه نویس فرانت اند الزامی است.

داشتن سلیقه و خلاقیت

 

طراح فرانت اند باید از طرح هایی خلاقانه، کاربرپسند و چشم نواز برای ظاهر یک اپلیکیشن استفاده کند. یک طراح موفق کسی است که بتواند رابط کاربری زیبا منطق بر استانداردهای ظاهری و تجربه کاربری ایجاد کند. ایجاد همین تفاوت‌های ظاهری و طرح‌های جذاب است که کار شما را از سایر رقبا جدا می‌کند.

 

آشنایی با اصول تجربه کاربری

 

توسعه دهنده‌ی فرانت اند باید به خوبی نیازهای کاربران را بشناسد. او باید بتواند رابط کاربری یک اپلیکیشن را به گونه‌ای طراحی کند که کاربران بهترین تجربه را حین استفاده از آن به دست آورند. در حقیقت، کلید موفقیت یک برنامه نویس فرانت اند، این است که در مرحله‌ی اول کاربر و نیازهایش را بشناسد و در مرحله‌ی بعد بتواند براساس آن نیاز، یک صفحه را طراحی و پیاده سازی کند.

 

مثالی از فرانت در دنیای واقعی

 

برای اینکه مفهوم Front end را بهتر درک کنید، یک فیلم سینمایی را در نظر بگیرید. ظاهر سایت همانند یک فیلم سینمایی است که در حال تماشای آن هستید. بازیگران و صحنه‌های فیلمبرداری شده اجزایی هستند که Front end را تشکیل می‌دهند و بر اساس دستورات کارگردان در مکان موردنظر خود قرار می‌گیرند و به بازیگری می‌پردازند. دستورات کارگردان، همان کدهای HTML، CSS و جاوا اسکریپت می‌باشند که رابط کاربری را ایجاد می‌کنند.

 

 

منبع : https://7learn.com/programming/what-is-front-end

پروژه های پایتون

1) تشخیص نوع عدد:

number = int(input("Please enter your number: "))

if number > 0:
    print(f"{number} is a positive number")
elif number < 0:
    print(f"{number} is a negative number")
else:
    print("That's ZERO")

 

2) تشخیص بزرگترین عدد:

 

 

numbers = input("Please enter your numbers with space: ").split(" ")

# first solution:

print(max(numbers))

# second solution:

score = 0
for n in range(len(numbers)):
    numbers[n] = int(numbers[n])

for num in numbers:
    if num > score:
        score = num

print(score)

 

 

 

 

3-ترتیب اعداد صعودی :

 

 

numbers = input("Please enter your numbers with space: ").split(" ")

for num in range(len(numbers)):
    numbers[num] = int(numbers[num])

print(numbers)

print(sorted(numbers))

 

 

 

 

 

 

4- تبدیل عدد به حروف :

 

 

numbers = int(input("Please enter your number: "))
if numbers == 0:
    print("Zero")
elif numbers == 1:
    print("One")
elif numbers == 2:
    print("Two")
elif numbers == 3:
    print("three")
elif numbers == 4:
    print("Four")
elif numbers == 5:
    print("Five")
elif numbers == 6:
    print("Six")
elif numbers == 7:
    print("Seven")
elif numbers == 8:
    print("Eight")
elif numbers == 9:
    print("Nine")
else:
    raise ValueError("You have to enter a number in range 1 to 9")

 

 

 

 

 

5- عدد بخش پذیر بر 3 :

 

 

numbers = int(input("Please enter your number: "))

if numbers % 3 == 0:
    print("Yes")

 

 

 

 

6- تبدیل عدد 2و3و5 به حروف :

 

 

numbers = int(input("Please enter your number: "))

if numbers == 2:
    print("Two")
elif numbers == 3:
    print("Three")
elif numbers == 5:
    print("Five")
else:
    print("Other")

 

 

 

 

7- جا به جایی مقدار متغیر بدون خانه حافظه :

 

 

num1 = int(input("Please enter your first number: "))
num2 = int(input("Please enter your second number: "))

z = num1 + num2

num1 = z - num1
num2 = z - num2

print(f"\nSwitching...\nFirst number now is {num1}\nSecond number now is {num2}")

 

 

 

8- مقلوب عدد:

 

 

numbers = input("Please enter your two digit numbers with space: ")

print(f"Your numbers is: {''.join(numbers)}")

new_numbers = []

for num in range(len(numbers)):
    new_numbers.append(numbers[num - 1])

print(f"Your new numbers is: {''.join(new_numbers)}")

 

 

 

ماوس اپتیکال

 ماوس اپتیکال نوعی از ماوس است که از طریق یک نور (عموما LED) و یک سنسور CMOS همانند سنسور دوربینی که در دوربین‌ها و گوشی‌های ما موجود است حرکات و قرارگیری ماوس بر روی سطوح مختلف را محاسبه می‌کند. این ماوس‌ها در هر ثانیه هزاران تصویر را ثبت می‌کنند تا درک بهتری نسبت به حرکت داشته باشند. ماوس‌های اپتیکال در سال 1980 توسط استیون کیش در لابراتوار دانشگاه MIT خلق شد تا جای موسی‌های مکانیکی را بگیرد. در ابتدا نور LED موجود در این نوع موس فقط بر روی یک صفحه پرینت شده مشکی کار می‌کرد.

به صورت کلی :

• ارزان‌تر از نوع لیزری است
• نور LED به ثبت حرکات کمک می‌کند
• رزولوشن پایین‌تری را در این نوع شاهد هستیم (معمولاً حداکثر 3000 DPI)
• بهتر است بر روی سطوحی غیرشفاف مانند ماوس‌پد از این محصول استفاده شود.

منبع : https://farnet.io/1395/08/163051/optical-mouse-vs-laser-mouse/

تفاوت هاب و سوئیچ در چیست؟

1. هاب

 

یک هاب وظیفه‌ی اتصال چند رایانه را در شبکه‌ی محلی یا (LAN) دارد. تمام اطلاعاتی که به هاب ارسال می‌شوند، در بین تمام پورت‌ها و تمام دستگاه‌های متصل در شبکه به اشتراک گذاشته می‌شوند.

هاب‌ها نمی‌توانند رایانه‌های متفاوت را شناسایی کنند، از همین رو است که اطلاعات را از یک پورت دریافت کرده و به تمام پورت‌های دیگر ارسال می‌کنند و برایشان فرقی ندارد که این اطلاعات در واقع برای کدام رایانه ارسال شده است.

با توجه به این مساله، حتی اگر بخواهید یک سری اطلاعات را به تنها یک رایانه‌ی دیگر ارسال کنید و پنج رایانه در شبکه‌ی خود داشته باشید، چهار رایانه به صورت اضافی این اطلاعات را دریافت خواهند کرد.

کاربرد هاب چیست؟

این دستگاه در بیشتر شرایط کاربردی ندارد، زیرا از آنجا که تمام داده‌ها به تمام دستگاه‌ها ارسال می‌شود، نه تنها مسائل امنیتی زیادی به وجود می‌آورد، بلکه پهنای باند شما را نیز اشغال می‌کند.

فرض کنید که می‌خواهید یک سند را برای مدیر خود چاپ کنید، ولی به جای آن اشتباهی یک نسخه از آن را برای تمام کارمندان شرکت چاپ کرده‌اید. استفاده از هاب نیز چنین حالتی را ایجاد می‌کند.

با این که این دستگاه مشکلات امنیتی زیادی دارد، ولی اگر بخواهید مدیریت کاملی بر روی شبکه داشته باشید و بدانید چه شخصی بیشترین استفاده را از حجم اینترنت شما دارد، هاب می‌تواند یک گزینه‌ی بسیار مناسب باشد.

از آنجایی که هاب‌ها با سوئیچ‌ها جایگزین شده‌اند، معمولا دیگر هاب به معنای «هاب» در جایی پیدا نمی‌شود و بیشتر آن‌ها با دستگاه‌های دیگری ترکیب شده‌اند.

2. سوئیچ

 

ک سوئیچ وظیفه‌ی اتصال چندین رایانه در شبکه‌ی محلی را بر عهده دارد. پس از ارسال اطلاعات از طریق سوئیچ، یک جدول در آن به نام «Switch table» ایجاد می‌شود تا با استفاده از آن هر رایانه که به هر پورت متصل است را از طریق مک آدرس آن علامت گذاری کند.

با استفاده از این سیستم، سوئیچ‌ها قادر هستند تا پس از عبور اولین داده از هر پورت، مک آدرس رایانه را شناسایی کرده و با علامت زدن آن‌ها، رایانه‌ها را از یکدیگر تشخیص دهند.

کاربرد سوئیچ چیست؟

کار سوئیچ ایجاد یک شبکه‌ی محلی است. در گذشته هاب‌ها به دلیل ارزان بودن برای این کار پیشنهاد می‌شدند، ولی سوئیچ‌ها از جهات مختلفی از هاب‌ها برتر هستند. برای مثال سوئیچ‌ها ترافیک شبکه را کاهش داده، پهنای باند کمتری اشغال کرده و داده‌ها را نیز تنها به مقصد مورد نظر ارسال می‌کنند.

برای مثال فرض کنید رایانه‌ی A می‌خواهد داده‌‌هایی را به رایانه‌ی C ارسال کند. سوئیچ متوجه می‌شود که رایانه‌ی A در پورت یک قرار دارد و رایانه‌ی C نیز به پورت چهار وصل است. با دانستن این مساله، سوئیچ قادر خواهد بود تا داده‌ها را به طور مستقیم بین آن‌ها جابه‌جا کند و داده‌هایی که از پورت یک وارد می‌شوند را به پورت چهار بفرستد. با انجام این کار، مصرف پهنای باند شبکه نسبت به هاب بسیار کاهش پیدا می‌کند.

با استفاده از سوئیچ حتی قادر به افزایش تعداد پورت‌های پشتیبانی شده در روتر خود نیز هستید. به این صورت که می‌توانید یکی از پورت‌های روتر خود را به پورت اترنت (Ethernet) روتر خود متصل نموده و رایانه‌های خود را به سوئیچ وصل کنید. برای مثال با استفاده از یک سوئیچ پنج‌تایی و اتصال آن به یک روتر چهار پورته، می‌توانید هشت رایانه را به روتر خود متصل کنید.

سوئیچ‌ها در دو دسته‌ی مدیریت شده و مدیریت نشده عرضه می‌شوند. سوئیچ‌های مدیریت نشده مرسوم‌تر بوده و به شما این اجازه را می‌دهند که بدون نیاز به هیچ تنظیماتی آن‌ها را متصل کرده و استفاده کنید. سوئیچ‌های مدیریت شده به شما امکان مدیریت ترافیک و اولویت بندی آن را می‌دهند. برای مثال می‌توانید اولویت اسکایپ را بالاتر ببرید تا تماس‌های تصویری با کیفیت‌تری را تجربه کنید.

 

منبع : https://blog.faradars.org/hub-vs-switch-vs-router/

معرفی کلیدهای میانبر ویندوز

 

کلیدهای میانبر ویندوز:

در میان تمامی کلیدهای میانبر ویندوز 10، برخی از آن‌ها را می‌توان به‌عنوان کلیدهای پایه معرفی کرد که شامل موارد زیر می‌شوند:

• Ctrl + A: تمام آیتم‌های موجود در پنجره ویندوز را انتخاب خواهد کرد.
• Ctrl + C یا Ctrl + Insert: تمام آیتم‌های ویندوز را که انتخاب کرده‌اید، کپی یا هایلایت خواهد کرد.
• Ctrl + V یا Shift + Insert: تمام گزینه‌های انتخاب شده را Paste خواهد کرد.
• Ctrl + X: تمام گزینه‌های انتخاب شده در پنجره ویندوز را از مکان موردنظرتان به‌صورت کامل، جدا خواهد کرد.
• Ctrl + Z: به دستور، حرکت یا حالت قبلی باز خواهد گشت.
• Ctrl + Y: با این دستور کاری خواهید کرد که فرمان قبلی شما مجددا انجام شود.
• Ctrl + N: هنگامی که فایل اکسپلورر، پنجره فعلی شما است، یک پنجره جدید فایل اکسپلورر را با همان مسیر پوشه فعلی باز خواهید کرد که در نوع خود، کلید میانبر جالبی به حساب می‌آید.
• Windows Key + F1: با استفاده از این کلیدهای ترکیبی در ویندوز 10، خواهید دید که How to Get Help in Windows 10 در بخش جستجوی مرورگر پیش‌فرض، باز خواهد شد.
• Alt + F4: با استفاده از این کلیدهای ترکیبی می‌توانید تمام پنجره‌های فعلی کامپیوتر را به‌سادگی ببندید یا حتی از آن برای ورود به منوی راه‌اندازی مجدد و خاموش کردن کامپیوتر هم استفاده کنید.
• Alt + Tab: با این کلیدهای میانبر ویندوز 10 می‌توانید میان برنامه‌ها یا پنجره‌های باز، جابه‌جا شوید.
• Shift + Delete: این کلیدهای ترکیبی ویندوز 10 را می‌توان به‌عنوان مهم‌ترین کلیدهای ترکیبی ویندوز به حساب آورد. با استفاده از این دو کلید ترکیبی، باعث حذف همیشگی فایل‌هایی خواهید شد که انتخاب کرده‌اید.

منوی استارت و نوار وظیفه

شما می‌توانید از این میانبرهای صفحه‌کلید برای بازکردن، بستن و حتی کنترل منوی استارت و نوار وظیقه هم استفاده کنید.

• Windows Key یا Ctrl + Esc: شما می‌توانید با استفاده از کلیدهای ترکیبی، منوی استارت را باز کنید.
• Windows Key + X: این کلیدهای میانبر ویندوز 10 باعث باز شدن منوی استارت مخفی خواهد شد.
• Windows + T: با فشردن این کلیدهای ترکیبی در ویندوز 10 می‌توانید میان برنامه‌های موجود در نوار وظیفه، جابه‌جا شوید.
• Windows Key + Number: برنامه پین شده در موقعیت عددی نوار وظیفه را باز خواهد کرد. به‌عنوان مثال اگر مایکروسافت اج در اولین موقعیت نوار وظیفه قرار گرفته است، کافی‌ست کلیدهای Windows Key + 1 را بزنید. در صورتی که برنامه از قبل باز شده باشد، یک پنجره جدید از آن را مجددا خواهید دید.
• Windows Key + Alt + Number: منوی راست کلیک را برای برای برنامه پین شده در موقعیت عددی نوار وظیفه، باز خواهید کرد.
• Windows Key + D: نمایش یا مخفی کردن دسکتاپ را می‌توان با فشردن هم‌زمان این دو کلید ترکیبی انجام داد.

دستورها مربوط به دسکتاپ ویندوز 10

این کلیدهای میانبر ویندوز 10 می‌توانند به شما در مدیریت عملکرد دسکتاپ‌های مجازی، کمک کنند.

• Windows Key + M: با استفاده از این کلیدهای میانبر می‌توانید تعداد پنجره‌های ویندوز را به حداقل برسانید.
• Windows Key + Shift + M: استفاده از این کلیدهای ترکیبی می‌تواند موجب بازیابی حداقل پنجره‌های ویندوز شود.
• Windows Key + Home: به حداقل رساندن پنجره‌ها، به غیر از پنجره‌های انتخاب شده را به خوبی انجام خواهد داد.
• Windows Key + Up: پنجره انتخاب شده را به حداکثر تعداد خواهد رساند.
• Windows Key + Shift + Up: شما می‌توانید با حفظ عرض، پنجره را به‌صورت عمودی به حداکثر تعداد برسانید.
• Windows Key + Down: پنجره انتخاب شده را به حداقل تعداد خواهد رساند.
• Windows Key + Left یا Right: پنجره انتخابی را می‌توانید با استفاده از این کلیدهای میانبر ویندوز 10 به سمت چپ یا راست صفحه‌نمایش منتقل کنید. در صورتی که پنجره از قبل وجود داشته باشد، کلید ویندوز درکنار فلش بالا یا پایین را فشار دهید تا به‌صورت چهارگوش نمایش داده شود.
• Windows Key + Shift + Left یا Right: پنجره‌های انتخاب شده ویندوز را به سمت چپ یا راست خواهید برد.
• Windows Key + Tab: شما با انتخاب این کلیدهای ترکیبی می‌توانید دسکتاپ مجازی را باز کنید و وارد آن شوید.
• Windows Key + Ctrl + D: افزودن یک دسکتاپ مجازی جدید با انتخاب کلیدهای ترکیبی ذکرشده امکان‌پذیر است.
• Windows Key + Ctrl + Right: با فشردن این کلیدهای ترکیبی می‌توانید وارد دسکتاپ مجازی شوید.
• Windows Key + Ctrl + Left: با استفاده از این کلیدهای ترکیبی هم می‌توانید وارد دسکتاپ مجازی قبلی شوید.
• Windows Key + Ctrl + F4: این کلیدهای ترکیبی برای بستن دسکتاپ مجازی مورد استفاده قرار خواهند گرفت.

کلیدهای ویندوز

این کلیدهای میانبر ویندوز 10 از کلید با لوگوی ویندوز برای انجام کارهای مختلف همانند راه‌اندازی برنامه‌های انحصاری و شخص ثالث استفاده خواهند کرد.

• Windows Key + A: بخش Action Center را باز کنید.
• Windows Key + S: استفاده از این کلیدهای ترکیبی می‌تواند کورتانا را در حالت متن باز کند، سپس می‌توانید گزینه‌های موردنظرتان را در نوار جست‌وجو تایپ کنید.
• Windows Key + C: این کلیدهای ترکیبی می‌تواند کورتانا را در حالت شنود صدا قرار دهد.
• Windows Key + E: شما می‌توانید با استفاده از این کلیدهای ترکیبی، فایل اکسپلورر را باز کنید.
• Windows Key + F: با این کلیدهای ترکیبی، بخش مربوط به Feedback Hub ویندوز 10 را باز خواهید کرد.
• Windows Key + Ctrl + F: کامپیوترهای روی یک شبکه را جست‌وجو خواهد کرد.
• Windows Key + G: شما می‌توانید بخش Game Bar را با فشردن این کلیدهای ترکیبی، باز کنید.
• Windows Key + H: به‌راحتی می‌توانید بخش اشتراک‌گذاری سایدبار (Share Sidebar) را باز کنید.
• Windows Key + I: بازکردن منوی تنظیمات ازطریق فشردن این کلیدهای ترکیبی در ویندوز 10 امکان‌پذیر خواهد بود.
• Windows Key + K: نوار کناری اتصال (به منظور اتصال به دستگاه‌های بلوتوث جدید یا Miracast) را باز کنید.
• Windows Key + L: استفاده از این کلیدهای ترکیبی می‌تواند باعث قفل شدن کامپیوتر شود.
• Windows Key + O: این کار باعث قفل شدن حالت جهت‌یابی روی سیستم خواهد شد.
• Windows Key + P: شما می‌توانید با فشردن این کلیدهای ترکیبی، حالت ارائه یا نوار کناری طرح را باز کنید.
• Windows Key + R: این دو کلید می‌توانند به شما در بازکردن سریع پنجره Run کمک کنند.
• Windows Key + U: این دو کلید ترکیبی می‌توانند به شما در بازکردن مرکز Ease of Access کمک کنند.
• Windows Key + W: فضای کار Windows InK را برای نگارش در تبلت یا لپ‌تاپ‌ مجهز به نمایشگر لمسی باز خواهید کرد.
• Windows Key + Print Screen: به‌راحتی از دسکتاپ، یک اسکرین شات تهیه خواهید کرد و در نهایت هم می‌توانید آن را در فولدر مخصوص اسکرین شات که درون Pictures Folder است، پیدا کنید.
• Windows Key + Plus یا نماد منفی: بزرگنمایی و کوچک کردن را با ذره‌بین انجام دهید.
• Windows Key + Esc: از بخش ذره‌بین خارج شوید.

صدور فرمان

شما می‌توانید از کلیدهای میانبر صفحه‌کلید در ویندوز 10 برای صدور فرمان استفاده کنید.

• Ctrl + C یا Ctrl + Insert: این کلیدهای ترکیبی به شما در کپی کردن متن در حافظه موقت، کمک خواهند کرد.
• Ctrl + V یا Shift + Insert: قرار دادن متن کپی شده در درون بخش صدور فرمان را می‌توانید با این کلیدهای ترکیبی انجام دهید.
• Ctrl + A: این کلیدهای ترکیبی به شما در انتخاب تمام متن در خطی که در آن قرار دارید، کمک خواهد کرد.
• Ctrl + Up یا Down: شما می‌توانید با استفاده از کلیدهای ذکر شده، صفحه را یک خط به سمت بالا یا پایین حرکت دهید.
• Ctrl + F: جستجوی دستورها ازطریق Find Window را می‌توان به‌راحتی و ازطریق فشردن کلیدهای ذکرشده انجام داد.
• Ctrl + M: با این کلیدهای میانبر ویندوز 10 وارد حالت Mark Mode خواهید شد. در صورتی که Mark Mode فعال است، شما می‌توانید از کلیدهای جهت‌یاب برای حرکت کردن درون متن، استفاده کنید.
• Shift + Up یا Down: مکان‌نما را به سمت بالا یا پایین حرکت داده و متن را انتخاب کنید.
• Shift + Left یا Right: مکان‌نما را به سمت چپ یا راست حرکت داده و متن را انتخاب کنید.
• Ctrl + Shift + Left یا Right: مکان‌نما را یک کلمه به سمت چپ یا راست حرکت دهید و متن را انتخاب کنید.
• Shift + Page Up یا Page Down: مکان نما را به سمت بالا یا پایین صفحه حرکت دهید و متن را انتخاب کنید.
• Shift + Home یا End: مکان‌نما را به ابتدا یا انتهای خط فعلی منتقل کرده و متن را انتخاب کنید.
• Ctrl + Shift + Home/End: مکان‌نما را به ابتدا یا انتهای بافر نمایشگر منتقل کنید و متن آغاز یا پایان خروجی صدور فرمان را انتخاب کنید.

منبع : zoomit.ir/computer-learning/359262-all-the-windows-10-keyboard-shortcuts/